ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | ||
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 |
گاهی سقف آسمان آنقدر بلند است که دستت به هیچ ستاره ای نمی رسد
گاهی زمین آنقدر دور است که پایت در هوا معلق می ماند ...
و گاهی انسانها آنقدر غریبه اند که بوی تن آدمیزاد قحط می آید
و من ... گاهی آنقدر تنها می شوم که در سیاهی شب گم می شوم ...
آنوقت ارابه ای طلب می کنم که از خودم بگریزم ...
به آسمان ُ به زمین ُ به آدمها ُ به خودم ...!!!
سلام
چقدر خوشحالم هنوزم هستی.
اگرچه سقف آسمان زیادی بلند است و زمین دور.....
دلتنگ وب و رفقای وبلاگی هستم
سلااااام . من هم خوشحالم که هستی هنوز ... ولی در واقع نیستی؟