زیر زمین خانه ی من ۲

 اپیزود اول:

روبرویش نشسته بودم ، روبرویم نشسته بود . با چشمانی سرخ به رنگ خون و نفسی که بوی نیستی می داد ، زل زده بود به لب های جنبانم . کلمات مثل تیرهای پی در پی ، که از چله ی کمان رها شده باشند ،تند تند از دهانم بیرون می زدند :«... به خدا ... گفتم ... داد هم زدم ... گفتم که من ... از اینجا رد می شدم ... نمی دونم اصلا که چطوری شد ! فقط تا چشم باز کردم اینجا ... این در باز بود ... یه صدایی ... صدای عجیبی بود ... من فقط رد می شدم . فقط می خواستم رد بشم ... ولی ...»

و او همچنان ، بی حرکت ، با نگاهش میخکوبم کرده بود روی صندلی کهنه ای که از پایه هایش صدای دندان زدن های موریانه می آمد ! 

 آرام ، آهسته و مداوم ... 

اپیزود دوم :

سکوت ... سیاهی و عمق ... حسی شناور در پهنه ی زمان ، زمانه . 

گیجی و کرختی ، سستی و سکوت ، ارتعاش ...ارتعاشی منتشر ! 

پاهایم بی اختیار می رفتند ، به جلو یا عقب ؟ به پیش یا به پس ؟ چه سوال احمقانه ای ! آنجا ... خلاء بود ... بی نهایت ... چه بگویم ؟ سرزمین فنا ؟ عدم ؟ آنجا اصلا ... اصلا جایی نبود !  

فقط صدا بود ... صدای شبیه جیغ ... جیغ کودکی که انگار داشتند جگرش را از شکمش بیرون می کشیدند !چیزی مثل آهنربا ، یک میدان مغناطیسی قوی ، مرا به درون می کشید و من سراسیمه ، آشفته ، ملتهب ... می دویدم !  

تنها می توانم به یاد بیاورم که می دویدم !  

اپیزود سوم :

عجالتا انگار ، باید یک لیوان چای سبز بنوشم !!! 

پی نوشت : ممکنه این داستان طولانی بشه ، بنابراین براش یک دسته بندی مطلب به اسم زیرزمین خانه ی من  درست کردم تا گاه گداری قسمت های آماده شده رو تو این دسته بندی بنویسم . اگر علاقه مند بودید دنبال کنید ، می تونید تمام قسمت ها رو به ترتیب در این گته گوری بخونید .